15 Temmuz 2014 Salı

Gazze;

İçim acıyor, hecelerimi, kelimelerimi nasıl cümleye döküceğimi bilemiyorum. Oysa ki ne kadar zor seni uzaktan izlemek en acısıda izler gibi yapıp izleyememek, bakamamak o yaşadığınız durumlara, kanlara kan revan içerisindeki gövdelere bakamamak. Bebeklerim ölümü parçalanmış bedenleri halbuki onlara gövdeler sağda solda olmamalıydı, tek beden olup oyuncak oynamalıydı, oyuncak araba sürmeli, oyuncak bebek oynamalıydı. Anneler banyo yaptırıp bebeklerini saçlarını tarayıp örerek alnından öpleydi, babaları ise oğullarını uykuya yatırarak hikaye kitabı okumalıydı. Aileler akşam yemeklerini yapmış eşini bekliyor olmalıydı sıcacık yuva sıcacık mis gibi bir akşam yemekleri olmalıydı. Malesef bunların hiç biri olmayacak olması gerekenler yaşanmıyor orda olmaması gerekenler yaşanıyor biliyorum. Ne kadar zor elimden hiç birşeyin gelmemesi ne kadar zor ne yapıcağımı bilmemem. Çok üzülüyorum ama şuan tek yapıcağım şey üzüntümü bu şekilde paylaşmak oluyor üzgünüm!! :((  Ölmesin bebekler ölmesin anneler, babalar, nineler, dedeler ordaki herkez bitsin bu zulüm bitsin bu kan revan bu kadar insafsızlık niye onlarında var bebekleri onlarında var annesi babası onlarında var elbet bir gün ölücek canları Rabbim ıslah etsin. Rabbim GAZZE'ye sabır versın dirayet versin aşk versin ilahi aşk ve bir an önce biter inşallah. Bu savaşı açan ülkeye onlar diye söz ediyorum çünkü adını burda yazmak istemiyorum onun sıfatı ile zamiri ile tümleci ile bu beyaz sayfamı kirletmek istemiyorum Rabbim onlara akıl doğru yol ve hidayet versin..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder